υλάκτωρ

-ορος, ὁ, Α

1. αυτός που γαβγίζει

2. όνομα κυνηγετικού σκύλου τού Ακταίωνος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τού ρ. ὑλάω, -ῶ* «γαβγίζω», με ουρανική εκφραστική παρέκταση -κ- και κατάλ. -τωρ* (πρβλ. ὑλακή, ὑλάσσω)].